Bir it gibi
Bariyerlerin yanına atarlar artık cesedimi
Hayatında hep eksik kalmış bir annenin şefkatiyle
Dokunurken saçlarına
Bir öpüş gibi fısıldayacaktım adını kulağına
Gitme diye yalvaracaktım son gidişinde
Vazgeçtim aşağılanacakken tam da
Hadi terk et beni
Ya da bırak uyandırayım seni
Tabutundan içeri bir ışık gibi girip
Şarap kadehlerinde kalmış artık dudak izleri
İzlerini silen tabuttaki adamın kendisi
Bilmez mi ki günler aylar ve bir yılgınlıktır
Onu yeniden doğuran bir aşk için
Hunharca öldür beni
İtiraf edemem asla seni neden sevdiğimi
Gitmem gerek hemen şimdi
Bir it gibi
Bariyerlerin yanına atarlar artık cesedimi
Daha önce söylemedim biliyorum
Ama ben karanlıktan korkuyorum
Işıkları açık bırak yolumu kaybediyorum
Savaşacak halde değilim
Küçümsesinler beni umurumda değil
Düşünürsem bunu, işkenceleri ikiye katlanır
Bak bana ölüyorum
Özlem ÖZBEK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder